In de mondiale kledingindustrie verdienen de arbeidsters – voor het grootste deel vrouwen – zelden meer dan het equivalent van zo'n US$ 2 per dag. Daarvoor moeten ze heel lange dagen werken, 60-70 uur/week, soms nog meer tijdens piekperiodes.
Met dat loon kunnen ze niet aan hun basisbehoeften en die van hun gezin voldoen: wonen, voeding, kleding, verzorging, onderwijs. Soms verdienen ze niet eens het wettelijk minimumloon van hun land of regio. Het wettelijk minimumloon wordt door de wet vastgelegd, maar ligt doorgaans veel lager dan een leefbaar loon.
Consumenten hechten steeds meer belang aan de omstandigheden waarin kleding en andere producten gemaakt worden. Met consumentenacties zet de Schone Kleren Campagne er zich voor in dat kleding gemaakt wordt met respect voor arbeidsrechten. En van de overheid, als grootverbruiker, wordt verwacht dat ze het goede voorbeeld geeft. Met deze actie die startte in 2002, spitst de Schone Kleren Campagne zich toe op de aankoop van werkkleding voor het gemeentepersoneel. Diensten zoals brandweer, groendienst, reinigingsdienst, sportdienst enz. dragen werkkleding en uniformen. SKC vraagt dat bij elke aankoop ook sociale criteria gehanteerd worden i.v.m. de arbeidsomstandigheden waarin de werkkleding gemaakt wordt.
Van het gemeentebestuur verwachten we 2 stappen:
1) het aannemen van een raadsbesluit om bij aankopen rekening te houden met arbeidsnormen;
2) het integreren van arbeidsnormen in de bestekken van de volgende aankopen.
Bij de keuze van werkkledij dringen de volgende vragen zich op:
Volgens de Schone Kleren Campagne kan een ja op alle drie de vragen alleen gegeven worden door kledingbedrijven die lid zijn van de Fair Wear Foundation (FWF). Bij de controle van de lokale arbeidsomstandigheden werkt FWF samen met lokale vakbonden en arbeidsrechtenorganisaties. Andere MSI's kunnen een volledige gedragscode hebben, maar missen samenwerking met lokale vakbonden of arbeidsorganisaties, (zoals het Amerikaanse FLA), voeren niet systematisch externe controles uit (zoals het Britse ETI). Andere organisaties zijn initiatieven van bedrijfssectoren (zoals BSCI, WRAP) en kunnen moeilijk onafhankelijk genoemd worden.
Hier vind je een lijst van producenten van werkkleding die aangesloten zijn bij de Fair Wear Foundation: Schone_bedrijfskleding.pdf